گریپرها یا گیرهها قطعاتی هستند که امکان نگهداری یک شیء را فراهم میکنند. یهمنظور کاهش وزن کل مجموعه جابهجایی و حمل قطعات در صنعت و درنتیجه کاهش مصرف انرژی برای حمل قطعه و گیره، تمایل به استفاده از آلیاژهای آلومینیوم بجای آلیاژهای آهنی بیشازپیش شده است؛ اما گیرههای آلومینیومی پس از تماسهای مکرر با اشیاء به دلیل کاهش سطوح تماسی در اثر سایش کارایی عملکردی خود را از دست میدهند و نمیتوانند بهخوبی اشیاء را احاطه کنند. وقتی اشیاء توسط گیره بهدرستی احاطه نشوند در مراحل جابجایی و انتقال رها میشوند که این امر سبب آسیب زنی به فرایند تولید خطوط صنعتی و وقفه در روند آن میشود. درنتیجه حفظ بیشترین سطح تماس بین گیرهها و اشیاء و دقت ابعادی در ساخت و طراحی آنها بسیار حائز اهمیت است. استفاده از فرایندهای نوین سطح سبب افزایش مقاومت به سایش قطعات آلومینیومی میشود. در میان همه روشهای مهندسی سطح، فرایند اکسیداسیون الکترولیتی پلاسمایی برای ایجاد یک پوشش ضخیم، مقاوم به سایش و سخت بسیار مناسب و کاربردی است.
بدون دیدگاه